Jazz

Een rustige zon / strand vakantie met meerdere dagen op eenzelfde camping brengt met zich mee dat er wat minder te verhalen valt en dus wordt er weleens een dagje verslagje overgeslagen.
De camping Padova ligt net buiten het plaatsje Rab en aangezien er veel baaitjes en inhammen zijn,en het best wel te belopen is, gaat er om het kwartier een watertaxi van de camping naar het centrum van Rab.
Een bijzonder sfeervol, authentiek oud centrum met veel smalle straatjes met overal vertier in de vorm van restaurantjes, barretjes, winkeltjes en galerietjes. Ja inderdaad allemaal ..tjes want het is heel knus en klein en gezellig bij elkaar.
Heerlijk eten, lekker drinken en rustig struinen in de diverse gewoon mooie, nette winkeltjes. Daar komen wij de tijd wel mee door.
Gisteren een bootje gehuurd voor de hele dag. Met de zon op de kop, wind door het haar, benzinegeur in de neus lekker varen langs de kust van Rab. Hier en daar een baai in en op het strandje, waar verder niemand is, lekker snorkelen, zwemmen en zonnen als Adam en Eva, alleen de appels waren de Eva’s vergeten. Per ongeluk zeggen ze dan, ja duhhh, we weten inmiddels wel beter.
Tegen zessen de boot weer, zonder kleerscheuren want die hadden we expres niet aangedaan, ingeleverd en hoppa naar het dichts bijzijnde terrasje, laten ze daar nou net allerlei cocktails serveren, en wij geen moeite hebben met cock-tails ( lul verhalen red.) gaan we daar genieten van die heerlijke Pina Colada en Tequila Sunrise. Twee keer zuigen en alleen het ijs bleef achter. Gelukkig was het niet druk en de bediening alert dus hoefden we niet te lang te wachten op het vervolg, deel 2-3 enz.
Laat nou diezelfde avond in Rab een jazz festival georganiseerd zijn.
Na de diverse parasolletjes, ijsblokjes en watermeloenschijven van de diverse cocktails ff eten, douchen, optutten en hop met de watertaxi naar het centrum van de jazz wereld.
Op feeëriek, sfeervol verlichte pleintjes werd er om het uur steeds ergens anders diverse soorten jazz ten gehoren gebracht. Na afloop van zo’n mini concertje liep iedereen naar het volgende plein, bv met uitzicht over zee, en genoot van het volgende optreden.
Publiek zittend op stoelen, op de grond, op muurtjes of plantenbakken of hangend tegen de muur met heerlijke muziek, aangelichte bomen met alle kleuren van de regenboog en een temperatuur die perfect was.
Als laatste was een optreden in het open lucht theater van Rab. Groot podium, veel sfeer verlichting, banken met kussens in een halve cirkel langzaam oplopend naar boven. Groot filmdoek als achtergrond, want het wordt ook gebruikt als open lucht bioscoop.
En wie treedt er op ........
Stochelo en Mozes Rosenberg, van het Rosenberg Trio, uit Nuenen, wat overigens binnenkort bij Eindhoven hoort, en terecht.
Wat kunnen die mannen spelen op hun gitaar, fenomenaal. De vingers vliegen als achterlijke over de snaren, niet normaal.
Je zou er artrose van krijgen, alleen al van het kijken ernaar.
Het is wel ADHD muziek, als je er nog geen last van hebt krijg je het hiervan, jezus nog an toe.
Voldaan met de watertaxi terug naar de camping, rechtstreeks naar de cocktailbar, deze blijft ten minste open tot 02.00 uur en het bleef nog lang onrustig in de omgeving van Pina Colada en we zagen de Tequila Sunrise ..... net niet.
En zoals een bekende persoonlijkheid ooit zei:
Je kunt beter de zon onder zien gaan dan op zien komen, want anders moet je zo vroeg uit je nest.