Krap
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Paul
18 September 2018 | Kroatië, Rovinj
Dus werd het stuur van de camper gedraaid richting noorden en om specifiek te zijn terug naar Rovinj naar camping Valalta die de eerste keer zeeeeer goed bevallen was bij iedereen.
Gedeeltelijk door het nationale natuurpark Krka met heel veel groen in alle schakeringen, bergen en dalen, uitzichten zo mooi dat je er bij weg zou kwijnen.
We wilde onderweg nog een stop inlassen bij het stadje Obatija. Een mondaine badplaats aan zee alla Nice en Cannes.
Schitterende hotels en restaurants en winkelstraten, mooie gebouwen versierd met de prachtigste bloembakken aan de gevels. Alles in bloei, een grote kleurenzee.
Maar aangezien er nergens een parkeerplek voor campers e.d. te vinden was zijn we er doorheen gereden.
Op een gegeven moment geeft de TomTom aan dat we links af moeten, beetje vreemd vinden we zelf maar de chauffeur van dienst slaat links af een weg in die langzaam omhoog loopt, eerst nog als tweebaans weg en al snel overgaand in eenbaans weg. Tevens wordt het steeds steiler maar ook steeds enger ( nee niet banger maar smaller).
Als er een auto van boven komt moet deze n opritje van een huis op anders kunnen we geen van beide verder, deze bestuurder gebaart nog druk naar ons maar, blind als we zijn rijden we heel langzaam naar boven, vlak langs geparkeerde auto’s af, spiegels inklappend, scheef groeiende bomen met dikke takken ontwijkend.
Het wordt nu toch wel penibel en erg smal, een van ons loopt voorop om de bestuurder te assisteren met aanwijzingen, pfffff.
Ahhh, een brede oprit bij een appartementencomplexje brengt uitkomst, althans dat denken we.
Hier gaan we draaien....dachten we.
Eerst de oprit voorbij rijden, dan achteruit de nog steiler oplopende oprit oprijden. Dan vooruit proberen de smalle weg weer op te komen, maar schurend geluid geeft al snel aan dat we moeten stoppen, we zitten vast op n klein muurtje met de dorpel onder de camperdeur. Dus terug uit de oprit weer op. De koppelingsplaten ruiken niet meer naar bloemetjes kan ik je zeggen, jezus wat n stank.
Bij het achteruit rijden maakt een krakend geluid duidelijk dat de fietsendrager is omgevormd tot wokkel, shit.
Weer vooruit, weer achteruit, een harde klap maakt duidelijk dat of de camper te hoog was voor het balkon of het balkon te laag was voor de camper, het is maar hoe je het bekijkt.
Camperlijst ingedeukt, balkonlijst ingedeukt en stuk beton van het balkon op de grond, waarschijnlijk slechte kwaliteit beton. Gelukkig niemand thuis.
Rest maar een oplossing, toch door naar boven, draaien lukt niet. Snel door.
Op de langzame voorzichtige weg naar boven weer een auto die naar beneden wil, hij moet terug naar boven en bij iemand anders het tuintje in rijden.
Na overleg met deze man, die eerst wat lelijk zat te foeteren, blijkt dat we nog even door moeten bijten om op ong. 75 meter een grotere plek te krijgen waar we kunnen draaien.
Na veel kunst en vliegwerk lukt het om de voorkant van de camper naar beneden te laten wijzen.
Een gebarsten deurdorpel, een wokkelfietsenrek, een deuk in de achterlijst van de camper en een verloren verlichtingskap verder rijden we heeeeeel voorzichtig naar beneden terwijl de TomTom als maar roept:” probeer om te draaien, probeer om te draaien”. K...-ding !!!
En zoals een bekende persoonlijkheid ooit zei:
Een ongeluk zit in een klein hoekje en shit happens.
-
19 September 2018 - 10:56
Eef:
Oh..geweldig!! Buikpijn van het lachen hier. Jullie waarschijnlijk van iets anders
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley